Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΠΡΥΤΑΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, διανύοντας τον 8ο χρόνο λειτουργίας του, επιτέλους αυτονομείται! Τόσα χρόνια η διορισμένη, από την εκάστοτε κυβέρνηση, Διοικούσα Επιτροπή είχε υπό τον έλεγχο της την τύχη του Πανεπιστημίου. Μια Διοικούσα Επιτροπή που από την πρώτη μέρα διοίκησής της έθεσε σαν πρωταρχικό στόχο την εξυπηρέτηση προσωπικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, εφαρμόζοντας κάθε αντιδραστικό και αντιεκπαιδευτικό νόμο, που καταπατούσε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των φοιτητών. Αποτελούσε αδιαμφισβήτητα την κύρια πηγή προβλημάτων, καθώς υποβάθμιζε συνεχώς το ρόλο και το χαρακτήρα του δημόσιου πανεπιστημίου και καθυστερούσε σκόπιμα την αυτονόμησή του.
Στο παραπάνω πλαίσιο, δυστυχώς, κινούνται και οι δύο υποψήφιοι πρυτάνεις, αφού συμμετείχαν επί χρόνια στη Διοικούσα Επιτροπή. Παρατηρώντας τις βασικές τους θέσεις εντοπίζουμε τεράστιες ομοιότητες και ελάχιστες διαφορές. Βλέπουμε να συμφωνούν απόλυτα με την σύνταξη του εσωτερικού κανονισμού του πανεπιστημίου, ο όποιος πέραν όλων των άλλων προβλέπει και την ποινικοποίηση του αγώνα των φοιτητών, να υποστηρίζουν με ιδιαίτερο ζήλο το νόμο πλαίσιο και την αξιολόγηση, που είναι αντίθετοι με τα συμφέροντά μας, ενώ δεν φαίνεται να «ενοχλούνται» από την ύπαρξη του τετραετούς προγραμματισμού, που εντελώς αντιδημοκρατικά η Διοικούσα Επιτροπή ενέκρινε και απέστειλε στο υπουργείο Παιδείας. Όσον αφορά τη φοιτητική μέριμνα κανένας από τους δύο δεν υπόσχεται δημόσια και δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορά για όλες και όλους.
Αλήθεια, κ. Παπαθεοδώρου πως θα είναι «ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΥΡΙΟ» όταν συμφωνείται με την ύπαρξη των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και την εξίσωση των πτυχίων τους με αυτά των Α.Ε.Ι, ενώ παράλληλα συμφωνείται και με τον περιορισμό του ασύλου όπως ορίζει ο νόμος πλαίσιο;
Αλήθεια κ. Ξανθάκη-Καραμάνου ποιο είναι το «ΟΡΑΜΑ» και ποιες οι «ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ» για το πανεπιστήμιο, όταν αναδιπλώνεστε συνεχώς για πολύ σοβαρά θέματα, όπως αυτό του ασύλου, και κλείνεται τα μάτια στις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων, που αντιτίθενται στην εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών νόμων, προτιμώντας την εξυπηρέτηση των πολιτικών σας συμφερόντων;
Εμείς, σαν Αριστερή Ενότητα θέτουμε ως κύριο και πρωταρχικό στόχο την προάσπιση και τη διεκδίκηση των συμφερόντων της φοιτητικής κοινότητας. Επιλέγουμε να συμμετέχουμε στην διαδικασία των πρυτανικών εκλογών, διαφωνώντας με τακτικές αποχής, καθώς είναι αναφαίρετο το δικαίωμα των φοιτητών να συμμετέχουν σε μία δημοκρατική διαδικασία εκλογής των προσώπων που θα καταλάβουν καίριες θέσεις στη διοίκηση του πανεπιστημίου μας. Δεν τρέφουμε αυταπάτες πως με την αυτονόμηση του πανεπιστημίου θα λυθούν αυτόματα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε ένα καλύτερο πανεπιστήμιο. Ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, που θα βασίζεται στο συμφέρον του φοιτητή, θα στηρίζεται στην αξιοκρατία και θα λειτουργεί απαλλαγμένο από κάθε μορφής πελατειακές σχέσεις.
Επειδή δεν έχουμε μάθει να κάνουμε εκπτώσεις στα όνειρα και στις διεκδικήσεις μας, σας καλούμε να αναλογιστείτε τη στάση και τις θέσεις των δύο υποψηφίων και θέτουμε την επιλογή στη κρίση σας. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως όταν μας «προσφέρουν» δύο επιλογές, εμείς μπορούμε να επιλέξουμε και την τρίτη…

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Δεν υπάρχουν σκέψεις επαναστατικές, μόνο πράξεις!!!

Διανύοντας το 8ο έτος λειτουργίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, για ακόμα μια φορά, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το πρόβλημα των συμβασιούχων διοικητικών υπαλλήλων. Άτομα που από την πρώτη μέρα, καλύπτουν σημαντικές θέσεις και εξασφαλίζουν την εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστήμιου μας, παραμένοντας ωστόσο υπό την εργασιακή ομηρία μιας σύμβασης. Η διορισμένη από το υπουργείο Παιδείας, Διοικούσα Επιτροπή, αδιαφορώντας εξ’ αρχής για το πρόβλημα των συμβάσεών τους και παρά το γεγονός ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δεν έκανε την παραμικρή ενέργεια για τη μονιμοποίησή τους. Το σενάριο, βέβαια, σε αυτό το θέατρο του παραλόγου δεν θα μπορούσαν να το γράψουν άλλοι από τις εκάστοτε κυβερνήσεις των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, με πιστό ακόλουθο τη Διοικούσα Επιτροπή, παίζουν παιχνίδια συμφερόντων στις πλάτες των εργαζομένων και των φοιτητών.

Ένω αυτό το πρόβλημα παραμένει άλυτο και διογκώνεται συνεχώς, οι συνάδελφοι της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ και της ΠΑΣΠ επιλέγουν το ρόλο του θεατή. Σήμερα, 7 χρόνια μετά, που το πρόβλημα έχει φτάσει σε κρίσιμο και οριακό σημείο συνεχίζουν να εθελοτυφλούν. Οι εκπρόσωποί τους στο ΔΣ του Οικονομικού, αποφάσισαν από κοινού την υποκριτική «στήριξή» τους στον αγώνα των συμβασιούχων ΑΛΛΑ… μέχρι τη Δευτέρα 23/11!!! Τρομοκρατώντας τους φοιτητές για ενδεχόμενη απώλεια του εξαμήνου, απηύθυναν «αυθόρμητο» κάλεσμα για παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη ΣΘΕΤ, υπογράφοντας εντελώς παράνομα και χωρίς καμία απόφαση ως Δ.Σ. Οικονομικού και φοιτητικοί εκπρόσωποι όλων των τμημάτων.

Το κερασάκι στην τούρτα, ήρθε να βάλει φοιτητικός εκπρόσωπος του τμήματος Υπολογιστών και μέλος της «Ανεξάρτητης» Ένωσης Φοιτητών (ΑΝΕΦ), ο οποίος χωρίς απόφαση γενικής συνέλευσης, επικαλούμενος μια «εξουσία» που δεν υφίσταται, αυτή του εκπροσώπου, και αγνοώντας την άποψη του άλλου εκπροσώπου, συνυπέγραψε την παραπάνω απόφαση.

Χωρίς καμία, λοιπόν, επίσημη απόφαση, επιχείρησαν με παράσταση διαμαρτυρίας την Δευτέρα 23/11, να «σπάσουν» την κατάληψη των συμβασιούχων, παραβλέποντας πως αυτή η πράξη αποτελεί υποβάθμιση του ρόλου του πανεπιστημιακού ασύλου.

Δυστυχώς, κάποιοι συνάδελφοι που «ενδιαφέρονται» για το συμφέρον των φοιτητών και έχουν εκλεγεί σε θέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και φοιτητικών εκπροσώπων, δεν έχουν αντιληφθεί το ρόλο και την ευθύνη που έχουν απέναντι στους φοιτητές. Τους καλούμε, λοιπόν, να αναλογιστούν τις συνέπειες των πράξεών τους και να κάνουν την αυτοκριτική τους ξεκινώντας από την στάση που έχουν κρατήσει για τα πολύ σοβαρά και ζωτικής σημασίας προβλήματα του πανεπιστημίου μας.

Η Αριστερή Ενότητα είναι μια αυτόνομη, αριστερή, ριζοσπαστική παράταξη που η επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την φοιτητική κοινότητα αποτελούν αδιαπραγμάτευτο στόχο της. Δεν έμεινε και δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη στις εξελίξεις. Θέλοντας λοιπόν να αποφύγουμε την πιθανή παρερμηνεία των θέσεών μας, η θέση της Αριστερής Ενότητας είναι συμπαράσταση και συμμετοχή στο δίκαιο αγώνα των συμβασιούχων με παράλληλη διεκδίκηση για τη διασφάλιση του εξαμήνου. Οι νικηφόροι αγώνες του παρελθόντος μας δείχνουν ότι κανένα εξάμηνο δεν χάνεται αν το διεκδικήσουμε μαζικά. Γιατί...

Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση, αλλά δημιουργία...

Πρόταση για την Έκτακτη Γενική Συνέλευση Συμβασιούχων Υπαλλήλων

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ύστερα απο απόφαση του συλλόγου συμβασιούχων τεχνικών και διοικητικών υπαλλήλων τελεί υπό κατάληψη απο τη Δευτέρα 9/11 μέχρι και σήμερα, Τρίτη 24/11. Η κατάληψη των σχολών, που πλέον έφτασε το χρονικό όριο που προβλέπει ο -καταδικαστέος- νόμος πλαίσιο, φαίνεται να μην αποδίδει σαν μορφή πάλης, καθώς αυτό το διάστημα ο δίκαιος αγώνας των συμβασιούχων δεν έχει δικαιωθεί και το διδακτικό εξάμηνο απειλείται.

Η Αριστερή Ενότητα συνεχίζει να στηρίζει τον δίκαιο και διαρκές αγώνα των συμβασιούχων υπαλλήλων που είναι κοινός με αυτών των φοιτητών καθώς έχουν κοινό εχθρό. Τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όπου δεκαετίες τώρα απαξιώνουν συνεχώς τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, θεσπίζουν νόμους που περιορίζουν το αναυθαίρετο δικαίωμα της διαμαρτυρίας και κινητοποίησης, έχουν χιλιάδες εργαζομένους επί χρόνια όμηρους σε προγράμματα stage και τώρα τους πετάνε στο δρόμο.

Οι αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων είναι κοινοί και πρέπει να χαρακτηρίζονται όχι μονο μέσα από ψηφίσματα στήριξης, αλλά από κοινές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

· Διακοπή των καταλήψεων σε αίθουσες όπου πραγματοποιούνται μαθήματα, ενώ παράλληλα να συνεχιστεί σε χώρους εργασίας των συμβασιούχων.

· Κατάληψη του κτηρίου της Πρυτανείας με κοινή συμμετοχή υπαλλήλων – φοιτητών, αν παρθούν αντίστοιχες αποφάσεις από τους φοιτητικούς συλλόγους.

· Συμμετοχή των φοιτητών σε οποιαδήποτε καλέσματα για κοινή δράση από τον σύλλογο συμβασιούχων.


Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Ανακοίνωση για την ΕΦΕΕ

Χρόνια τώρα η μη συγκρότηση κεντρικών οργάνων και διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος έχει λειτουργήσει αντικειμενικά υπέρ της απολιτικοποίησης, της δημιουργίας μηχανισμών, της ανυπαρξίας κεντρικής τοποθέτησης, της αποποίησης ευθυνών κυβερνητικών παρατάξεων (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ) για όσα γίνονται ή δεν γίνονται στον φοιτητικό χώρο. Δεν είναι τυχαίο ότι τα χρόνια της ανυπαρξίας της ΕΦΕΕ είναι τα χρόνια της κυριαρχίας της ΔΑΠ (κατά κύριο λόγο) και της ΠΑΣΠ.

Η ανασύσταση της ΕΦΕΕ δεν αφορά την ανάγκη ύπαρξης κεντρικού εκφραστή ή ακόμη χειρότερα συνομιλητή της κυβέρνησης. Ο κεντρικός εκφραστής σε κάθε περίοδο ήταν είναι και θα είναι οι γενικές συνελεύσεις. Για μας οι εκπρόσωποι είναι χρήσιμοι μόνο στο βαθμό που βοηθούν, που χρησιμοποιούνται για να ενεργοποιήσουν και να ενώσουν φοιτητές.

Φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά έγινε προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ, πράγμα που έχει να κάνει κυρίως με την αλλαγή της κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να πείσει πως έχει μετανιώσει για το νεοφιλελεύθερο παρελθόν του φέρνοντας στο προσκήνιο τον «εκδημοκρατισμό» του πανεπιστημίου μέσα από την ανασύσταση οργάνων που στο παρελθόν είχαν κάποιο κύρος.

Ενώ, εδώ και μέρες βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία για την σύγκληση πανσπουδαστικού συνεδρίου που θα οδηγούσε στην ανασύσταση της Ε.Φ.Ε.Ε. Παρά τις συνεχείς συνεδριάσεις της τεχνικής γραμματείας μια μέρα πριν την συμφωνημένη διεξαγωγή του σπουδαστικού συνεδρίου, η ΠΑΣΠ είναι επί της ουσίας αυτή που ακυρώνει τη διεξαγωγή του. Ξέρει ότι η ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ θα την ταυτίσει με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της κυβέρνησης, την στιγμή που στις σχολές παίζει το χαρτί του "άλλο ΠΑΣΠ άλλο ΠΑΣΟΚ". Και δεν θέλει να χρεωθεί είτε μια κεντρική σύγκρουση με το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση που πιεστεί από το φοιτητικό σώμα - ειδικά σήμερα που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάζεται ως "νέα και άφθαρτη", αλλά ούτε και να ταυτιστεί στα μάτια των φοιτητών ως τσιράκι της κυβέρνησης, υπερασπιζόμενη κεντρικά τις αντιδημοφιλείς επιλογές της Διαμαντοπούλου.

Είναι σαφές ότι η ΠΑΣΠ τελικά επιλέγει να εμποδίσει κάθε κεντρική διαδικασία που θα την υποχρεώσει να τοποθετηθεί πολιτικά. Σε αντίθεση με τα κροκοδείλια δάκρυα που από πέρυσι χύνει το ΠΑΣΟΚ και ο Πρωθυπουργός για την Ε.Φ.Ε.Ε. η κυβερνητική παράταξη μετέτρεψε τη διαδικασία ανασυγκρότησή της σε θέατρο του παραλόγου παίζοντας κρυφτούλι πίσω από τη στάση της ΕΑΑΚ.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Κείμενο υποδοχής πρωτοετών φοιτητών 2009

Σχολείο. Φροντιστήρια. Εξετάσεις.

Ποιος ελεύθερος χρόνος; Ποια ζωή;


Εμείς απλά σε καλωσορίζουμε στο Πανεπιστήμιο που και εμείς, στη θέση σου, ελπίζαμε ότι θα ήταν πολύ διαφορετικό από την πραγματικότητα. Η διαφορά; Δεν πάψαμε να πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει αυτό που ονειρευόμαστε!

Και ξαφνικά νιώθεις απελευθερωμένος. Μπαίνεις στο πανεπιστήμιο. Πιθανώς όχι εκεί που ήθελες. Και σε υποδέχονται χαμογελαστοί οι «καλύτεροί σου φίλοι». Σου σφίγγουν το χέρι, σε καλούν σε πάρτυ. Στα προσφέρουν όλα απλόχερα, «χωρίς αντάλλαγμα». Σου αποκρύπτουν την πραγματική κατάσταση. Την υποβάθμιση των σπουδών, την έλλειψη υποδομών, το αβέβαιο μέλλον. Και οι κυβερνήσεις χειροτερεύουν την κατάσταση. Η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και οι ρυθμοί σπουδών αρχίζουν να θυμίζουν λύκειο. Πρέπει να πάρεις το πτυχίο γρήγορα.. Να κάνεις και μεταπτυχιακό γρήγορα. Ξανά εξετάσεις, εξετάσεις...

Για να δουλέψεις για 700 ευρώ το μήνα. Χωρίς δικαιώματα. Χωρίς φωνή. Αλλά αυτό δε θα στο πούνε. Δεν το γράφουν στους φανταχτερούς μπλε και πράσινους φακέλους τους.

Ούτε για τους αγώνες για δημόσια δωρεάν παιδεία και μια καλύτερη ζωή θα σου πουν. Αλλά δεν μπορούν να τους κρύψουν. Το έζησαν οι φίλοι σου. Το είδες και μόνος σου. Οι νέοι πλέον δε συμβιβάζονται.

Τι καταφέραμε; Νικήσαμε! Σταματήσαμε την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μπλοκάρουμε την εφαρμογή του αυταρχικού νέου νόμου πλαίσιο που θέλει να κάνει τα ΑΕΙ επιχειρήσεις. Κόντρα στη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων. Κλείσαμε τα αυτιά μας στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, στους υποστηρικτές τους στα πανεπιστήμια. Αυτούς που σήμερα σου σφίγγουν το χέρι χαμογελώντας. Διαλέξαμε το δρόμο της αξιοπρέπειας. Αντέξαμε στη βία... και της αστυνομίας και των ΜΜΕ.

Βρισκόμαστε όλοι και όλες εμείς που το Δεκέμβρη του 2008 κατεβήκαμε στους δρόμους όταν μια κρατική δολοφονία ενός 16χρονου μαθητή έγινε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, η αφορμή για την εξέγερση που έφερε στην επιφάνεια όλα τα αδιέξοδα και τα προβλήματα της γενιάς μας, που ξέρει ότι θα είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα απ τις προηγούμενες, αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά. Απέναντι σ αυτούς που μας συκοφάντησαν και μας κατηγόρησαν ως «κουκουλοφόρους» και «ταραξίες», εμείς επιλέξαμε να διεκδικούμε τις ανάγκες μας. Απέναντι σε έναν κόσμο που δεν μας χωράει, διαλέγουμε το δρόμο της αμφισβήτησης και του αγώνα.

Εμείς, ως Αριστερή Ενότητα αναδεικνύουμε την ιδιότητα του Πανεπιστημίου, να εμπεδώνει την αίσθηση της συλλογικότητας , να διαμορφώνει συνειδήσεις. Συνειδήσεις οι οποίες διαμορφώνονται καθημερινά, μέσα απ΄ τον αγώνα τόσο για καθημερινά θέματα όπως το κόστος των μετακινήσεων, της στέγασης και της σίτισης των φοιτητών-τριών μέχρι τα θεμελιώδη, όπως ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης και το δικαίωμά μας σε μια αξιοπρεπή ζωή. Και μέσα από τέτοιες μάχες αλλάζουμε και οι ίδιοι, ώστε να αλλάξουμε αυτή τη ζωή που αποφάσισαν άλλοι για μας χωρίς εμάς... Ουτοπία είπατε;

Ουτοπία δεν είναι να πιστεύεις ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει.
Ουτοπία είναι να πιστεύεις ότι ο κόσμος μπορεί να μείνει ίδιος…

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΠΟΤΕ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΛΕΓΑΝ ΨΕΜΑΤΑ...

Η ΚΝΕ η νεολαία του ΚΚΕ όπου μέσα στο πανεπιστήμιο εκφράζετε μέσα από τις δυνάμεις της Πανσπουδαστικής Κ.Σ. μετά την... «επαναστατική» στάση που κράτησε στο πανεκπαιδευτικό κίνημα προτείνοντας μαζί με ΠΑΣΠ και ΔΑΠ εξεταστική, αντί για αγώνα ενάντια στο νόμο πλαίσιο και την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, την είδαμε να κρατάει... «σοσιαλιστική» γραμμή στην μεγάλη εξέγερση της νεολαίας τον Δεκέμβρη σπεύδοντας να συμπληρώσει αίτηση νομιμοφροσύνης στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συμπαραταγμένη σε ακριβώς ίδια άποψη με τον Καρατζαφέρη και τους φασίστες του ΛΑΟΣ.

Όλα τα παραπάνω δεν τα γράφουμε γιατί θεωρούμε ότι η ΠΚΣ είναι αυτή την στιγμή αντίπαλος μας. Η αριστερά όταν η νεολαία και οι εργαζόμενοι δέχονται σφοδρές επιθέσεις από τον δικομματισμό, οφείλει να είναι ενωμένη και να χτυπάει σαν μία γροθιά όλους αυτούς που κάθε μέρα μας καταπατούν τα δικαιώματά μας.

Η Πανσπουδαστική σε ακόμα μία φοιτητική εκλογική διαδικασία έχει αναγάγει την επίθεση προς τις δυνάμεις της Αριστερής Ενότητας σε ζήτημα πρώτης προταιρεότητας. Για αυτό τον σκοπό χρησιμοποιεί μεθόδους και πρακτικές που μόνο ως κομμουνιστικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν... Γιατί μόνο κομμουνιστική δεν είναι η πρακτική να έρχονται καθοδηγητές και επαγγελματικά στελέχη από Πάτρα για να τραμπουκίζουν και να χτυπούν φοιτητές του πανεπιστημίου μας..Γιατί ο κομμουνισμός δεν συνάγει με επιθέσεις λάσπης και ψεμμάτων, όπως έχει γίνει αρκετές φορές φέτος από πλευρά της ΠΚΣ, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις κατηγορίες ότι η ΑΡΕΝ είναι μία ομάδα εμπόρων ναρκωτικών και κουκουλοφόρων που τα σπάει σε κάθε πορεία...Γιατί οι κομμουνιστές ποτέ δεν χρησιμοποίησαν μεθόδους όπως το να βρίζουν τους γονείς συνδικαλιστών της ΑΡΕΝ για να φανούν πιο αγωνιστές και πιο επαναστάτες.

Λοιπόν για να τελειώσει αυτό το παραμύθι... Συνάδελφοι της ΠΚΣ καταλαβαίνουμε το άγχος σας γιατί η ΑΡΕΝ έχει σημαντική παρουσία στους φοιτητικούς συλλόγους της Τρίπολης. Καταλαβαίνουμε ότι προβληματίζεστε για την αποδοχή των θέσεων μας από μεγάλο κομμάτι των φοιτητών και φοιτητριών.. Αλλά αυτό συνάδελφοι της ΠΚΣ δεν το πετύχαμε με ύβρεις, λάσπη, συκοφαντία και τραμπουκισμούς... Αυτό το πετύχαμε γιατί καθημερινά ασχολούμασταν με τα προβλήματα του πανεπιστημίου.. Επειδή πετύχαμε νίκες όλα τα προηγούμενα χρόνια με την ανατροπή της συνταγματικής αναθεώρησης και της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων, γιατί πετύχαμε κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων για τις σχολές μας στην Τρίπολη, γιατί αγωνιστήκαμε για δωρεάν και αξιοπρεπής σίτιση για όλους και όλες πάντα όμως μέσω των Γενικών Συνελεύσεων και τον φοιτητικό σύλλογο.

Και επειδή η συκοφαντική σας πρακτική έφτασε μέχρι το σημείο να λέτε ότι προσπαθούμε να σας πάρουμε τα ταμπλώ που αγόρασε το τμήμα των Τηλ/νιών μετά από δικό σας αίτημα, παραπέμπουμε οποιονδήποτε θέλει στα πρακτικά της ΠΓΣ Τηλ/νιων (31/3/2009, θέμα 9ο ) όπου με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο διευκρινίζεται ότι τα ταμπλώ αγοράστηκαν για όλες τις φοιτητικές νεολαίες και όχι μόνο για την ΠΚΣ. Ας σεβαστούν την απόφαση του τμήματος και την απόφαση του ΔΣ Τηλ/νιων και ας μιλήσουν ειλικρινά για μια φορά τουλάχιστον στους φοιτητές του πανεπιστημίου μας. Εκτός και αν είστε έτοιμοι να αποδεχτείτε ότι ενώ δεν υπάρχουν χρήματα για να δωθούν για πληρωμές καθηγητών και για συντήρηση εργαστηρίων το πανεπιστήμιο μπορεί να αγοράζει 1500€ ταμπλώ μόνο για την Πανσπουδαστική και όχι τουλάχιστον για τον φοιτητικό σύλλογο.

Παρά τη λάσπη της ΠΚΣ, της ΚΝΕ και του ΚΚΕ εμείς θα συνεχίσουμε στο δρόμο της ενότητας της αριστεράς στη δράση. Σε ένα δρόμο που τόσο πολύ θέλουν οι φίλοι της ΠΚΣ και της ΚΝΕ να βαδίσει και η ίδια ΠΚΣ. Συνάδελφοι της ΠΚΣ αν δεν βρεθούμε μαζί σε κοινούς αγώνες το μόνο βέβαιο είναι ότι θα βρεθούμε μαζί σε κοινές ήττες... Σε ήττες όπου ο πραγματικός χαμένος είναι η ίδια η νεολαία και οι εργαζόμενοι. Επι τέλους συνάδελφοι της ΠΚΣ καταλάβετε ότι δεν είναι οι εκλογές το σημαντικότερο πεδίο δράσης μιας αριστερής παράταξης αλλά ο καθημερινός αγώνας στους διαδρόμους της σχολής και στις Γενικές Συνελεύσεις. Τέλος συνάδελφοι καταλάβετε ότι εκτός από το να λέτε ότι είστε κομμουνιστές πρέπει να το αποδείξετε και στην πράξη...Μία καλή αρχή είναι να σταματήσετε να λέτε ψέματα γιατί όσο και αν το θέλουν κάποιοι οι πραγματικοί κομμουνιστές δεν λένε ψέματα.

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΔΑΠ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ


Έχει περάσει κάτι παραπάνω από ένα χρόνο από όταν πραγματοποιήθηκαν και οι περσινές φοιτητικές εκλογές (9 Απριλίου 2008). Στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών της Τρίπολης το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών ήταν η αυτοδυναμία (της παράταξης της κυβέρνησης) της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με ποσοστό λίγο πάνω από 50% και 4 από τις 7 έδρες του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου μας. Η ΔΑΠ πανηγύρισε το εκλογικό αποτέλεσμα δίνοντας υποσχέσεις ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα του πανεπιστημίου μας με τις διασυνδέσεις που είχε με βουλευτές και πολιτικούς βάζοντας τέλος στην αγωνιστική πορεία που είχε πάρει ο σύλλογος μας όλα τα προηγούμενα χρόνια με την συμμετοχή του στο πανεκπαιδευτικό κίνημα και κατά της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων.

Ένα χρόνο μετά τι μπορούμε να δούμε όμως; Μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα την απενεργοποίηση του ανώτερου οργάνου του κάθε συλλόγου, την Γενική Συνέλευση. Το όργανο στο οποίο κάθε ένας φοιτητής μπορεί να εκφραστεί και να αποφασίσει άμεσα για όλα τα προβλήματα που τον απασχολούν. Οι γενικές συνελεύσεις απαξιώθηκαν και εκφυλλίστηκαν, με αποτέλεσμα φέτος να έχουν γίνει οι λιγότερες γενικές συνελεύσεις από ποτέ με τεράστια διαφορά μάλιστα..

Εκτός από την παράκαμψη της άμεσης γνώμης των φοιτητών στα ζητήματα που τον ενδιαφέρουν και τον απασχολούν, παρατηρήσαμε άλλο ένα τραγικό για την δημοκρατική λειτουργία του συλλόγου. Η ΔΑΠ προσπαθούσε πάντα να περάσει τα ψηφίσματα της μέσα από τα Διοικητικά Συμβούλια όπου είχε και την πλειοψηφία και ποτέ μέσα στην γενική συνέλευση μιας και ήξερε πολύ καλά ότι ο σύλλογος οικονομικών επιστημών ποτέ δεν θα ενέκρινε αντιδραστικές προτάσεις που ήθελαν να εφαρμόσουν και στο τμήμα μας. Απόδειξη περί αυτού είναι ότι όσες φορές προσπάθησαν να περάσουν κάποιο ψήφισμα μέσα σε ΓΣ, απέτυχαν οικτρά αφού καταψηφίστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία της συνέλευσης.

Το φαινόμενο της μη δημοκρατικής λειτουργίας του συλλόγου φάνηκε μέσα και από τις Προσωρινές Γενικές Συνελεύσεις (Π.Γ.Σ.) του τμήματος μας (συνέλευση καθηγητών-φοιτητών για τα ζητήματα της σχολής). Η ΔΑΠ όπου έχει και τους 2 εκπροσώπους φοιτητών δεν ενημέρωνε ποτέ το ΔΣ ή το σύλλογο για τις συνεδριάσεις της ΠΓΣ, για τα θέματα που θα συζητηθούν, τις αποφάσεις που πάρθηκαν και την στάση την οποία κράτησαν σαν εκπρόσωποι του φοιτητικού συλλόγου. Έτσι με λίγα λόγια ανακαλύψαμε ότι η ΔΑΠ ήταν αυτή η οποία συμφώνησε χωρίς να υπάρχει καμία αντίρρηση στην πρόθεση των καθηγητών να εντατικοποιήσουν τις εξεταστικές μας, με απαράδεκτα μέτρα, όπως την χρονομέτρηση των φοιτητών που πάνε στην τουαλέτα, τον μηδενισμό γραπτών φοιτητών και φοιτητριών για ασήμαντους λόγους και την καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας στην διαδικασία της εξεταστικής από κάποιους επιτηρητές με την ανοχή προφανώς του συστήματος επιτήρησης της εξεταστικής, που πέρασε με την σύμφωνη γνώμη της ΔΑΠ, χωρίς μάλιστα να εκφράσει ούτε τις τυπικές επιφυλάξεις. Ένα δεύτερο παράδειγμα ήταν και είναι ότι οι εκπρόσωποι και η ΔΑΠ δεν σέβονται τις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου μέσω των γενικών συνελεύσεων. Το φαινόμενο ο σύλλογος να έχει πάρει συγκεκριμένες θέσεις σε συγκεκριμένα θέματα και μετά η ΔΑΠ στην συνέλευση με τους καθηγητές να εκφράζει την δικιά της άποψη που μειοψήφησε στην ΓΣ είναι ξεδιάντροπη καταπάτηση βασικών αρχών της δημοκρατίας και όπου αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι η ΔΑΠ το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η προώθηση των θέσεων της κυβέρνησης για τα πανεπιστήμια και όχι η δημοκρατική λειτουργία του πανεπιστημίου.

Όλα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά και απότομα. Από την πρώτη στιγμή επισημάναμε την επικίνδυνη λογική που έβαζε η ΔΑΠ για την δημοκρατία μέσα στο σύλλογο. Ότι, δηλαδή, πέρα από τα σούπερ πάρτυ με γνωστά μοντέλα, τα πολλά δωρεάν σφηνάκια, τις ψεύτικες φιλίες με αντάλλαγμα ψήφου, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες χρειάζονται διέξοδο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η νεολαία, χρειάζονται πτυχίο με αξία, χρειάζονται δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, χρειάζονται αυτές οι διαδικασίες του εξασφαλίζουν την άμεση συμμετοχή του σε αποφάσεις που αφορούν τον ίδιο και το μέλλον του..

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΛΥΣΣΑ ΓΙΑ ΖΩΗ,
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΔΑΠ!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ!
ΑΡΙΣΤΕΡΑ & ΕΝΩΤΙΚΑ!
Στα πλαίσια του 2ήμερου festival Αριστερής Ενότητας θα πραγματοποιηθεί και Ανοιχτό Σχήμα ΑΡΕΝ την Τετάρτη 06/05/2009 στις 17.00 στην μεγάλη αίθουσα συνεδριάσεων στη Σχολή Θετικών Επιστημών.

Σας περιμένουμε...

Festival Αριστερής Ενότητας Τρίπολης

Η αφίσα με ολόκληρο το πρόγραμμα του festival:



Το trickάκι του festival:

Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Ανακοίνωση Αριστερής Ενότητας για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων στα τμήματα της ΣΘΕΤ

ΚΟΙΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ, ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, ΜΕΓΑΛΕΣ ΝΙΚΕΣ...

Έχουν περάσει ήδη οκτώ χρόνια από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και εφτά χρόνια από την λειτουργία των τμημάτων Επιστήμης και Τεχνολογίας Υπολογιστών και Επιστήμης και Τεχνολογίας Τηλεπικοινωνιών. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας τους, πάγια διεκδίκηση της φοιτητικής κοινότητας αποτέλεσε η κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Ο δρόμος προς την επίτευξη αυτού του στόχου δεν ήταν καθόλου εύκολος. Εμπόδιο στις διεκδικήσεις των φοιτητών στάθηκαν τόσο η, διορισμένη από το υπουργείο Παιδείας, Διοικούσα Επιτροπή, όσο και οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η Ν.Δ. φάνηκε ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για τα επαγγελματικά δικαιώματα των παράνομων Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (κολέγια, ιδιωτικά πανεπιστήμια) παρά για τους απόφοιτους των ελληνικών Δημοσίων Πανεπιστημίων. Σύμμαχος τους δεν θα μπορούσε να είναι κανένας άλλος από την Διοικούσα Επιτροπή, η οποία όλα αυτά τα χρόνια δεν προέβη σε καμία ενέργεια για την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, ενώ παράλληλα έδινε ψεύτικες υποσχέσεις στους φοιτητές. Αντίθετα, κύριος και βασικός της στόχος ήταν η εφαρμογή κάθε αντιδραστικής μεταρρύθμισης πλήττοντας έτσι, όχι μόνο τα συμφέροντα των φοιτητών αλλά και τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου.

Σε όλο αυτό το θέατρο παραλογισμού, εμείς δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε απλοί παρατηρητές. Σαν Αριστερή Ενότητα είχαμε αναγάγει τα επαγγελματικά μας δικαιώματα ως ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα της σχολής, θέτοντάς το σε κάθε γενική συνέλευση και των δύο τμημάτων. Με στήριγμα τις αποφάσεις που πάρθηκαν στις γενικές συνελεύσεις και την υποστήριξη ανένταχτων φοιτητών, πραγματοποιήσαμε μια σπουδαία νίκη. Με συνεχείς παραστάσεις διαμαρτυρίας στις συνεδριάσεις της Διοικούσας Επιτροπής σε Αθήνα, Τρίπολη, Καλαμάτα, Κόρινθο και Ναύπλιο, καθώς και σε συναντήσεις με υπευθύνους του Υπουργείου Παιδείας πετύχαμε το αυτονόητο, δηλαδή πλήρεις επαγγελματικά δικαιώματα και στα δύο τμήματα.

Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι με μαζικούς και συλλογικούς αγώνες το φοιτητικό κίνημα μπορεί να πετύχει τεράστιες νίκες όπως η απόσυρση της αναθεώρησης του άρθρου 16 καθώς και το πάγωμα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης γύρω από τα ΚΕΣ. Εμείς, σαν Αριστερή Ενότητα, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα καθημερινά προβλήματα του φοιτητή, καλώντας συνεχώς ανένταχτους αριστερούς φοιτητές/τριες καθώς και τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις για κοινές δράσεις και κοινές διεκδικήσεις. Γιατί...

Αν δεν δίνουμε κοινούς αγώνες, θα γευόμαστε κοινές ήττες!

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

Παρατηρήσεις της Αριστερής Ενότητας πάνω στην πρόταση των μελών ΔΕΠ για τον οδηγό σπουδών στο Ε&Τ Υπολογιστών

Την Τρίτη 24 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε συνάντηση μελών ΔΕΠ και εκπροσώπων φοιτητών με θέμα τον οδηγό σπουδών του τμήματος. Τα μέλη ΔΕΠ με δικαιολογία την έλλειψη πιστώσεων για προσλήψεις καθηγητών πρότειναν ριζική αλλαγή του οδηγού σπουδών, ώστε να προσαρμοστεί στο υπάρχον διδακτικό δυναμικό.

Αυτή η λογική σχεδίασης ενός οδηγού σπουδών είναι λανθασμένη από την βάση της και αυτό φαίνεται στο περιεχόμενο του. Σίγουρα, δεν έχουμε ούτε την γνώση ούτε το επιστημονικό υπόβαθρο ώστε να προτείνουμε έναν ολοκληρωμένο οδηγό σπουδών και ούτε θα το κάνουμε. Έχουμε όμως την στοιχειώδη λογική ώστε να μπορούμε να κρίνουμε την ποιότητα του και να παρουσιάσουμε τις διαφωνίες μας, όπου στην προκειμένη περίπτωση είναι αρκετές.

Συγκεκριμένα διαφωνούμε:
  • Με τις μονάδες ECTS. Οι μονάδες αξιολόγησης ECTS(ή αλλιώς πιστωτικές μονάδες) εισήχθησαν τα τελευταία χρόνια σε διάφορα ιδιωτικά και μή ξένα πανεπιστήμια και πρόσφατα με τον νόμο-πλαίσιο και σε ελληνικά. Κάθε μάθημα κοστολογείτε σε έναν αριθμό μονάδων και η προϋπόθεση για να πάρεις πτυχίο πλέον δεν είναι η επιτυχία ενός αριθμού μαθημάτων, αλλά η απόκτηση ενός αριθμού πιστωτικών μονάδων. Επιπλέον, πιστωτικές μονάδες μπορούν να προσφέρουν και διάφορες εκδηλώσεις όπως σεμινάρια, διαλέξεις, καθώς και άλλα πανεπιστήμια ακόμα και διαφορετικού επιστημονικού αντικειμένου. Έτσι, οι φοιτητές, αντί να δώσουν βάση στην ποιότητα των σπουδών τους, επιδεινώνονται σε ένα κυνήγι πιστωτικών μονάδων, αποκτώντας ένα πτυχίο που δεν έχει ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα, καθώς είναι καθαρά ατομικό. Ζητάμε την πλήρη αποσύνδεση των μονάδων ECTS με τις προϋποθέσεις για την απόκτηση του πτυχίου.
  • Με την υποχρεωτική δήλωση όλων των μαθημάτων προηγούμενων εξαμήνων, τον περιορισμό στον αριθμό μαθημάτων που μπορούμε να δηλώνουμε κάθε εξάμηνο και στα μαθήματα αλυσίδες που παραμένουν παρά τις συνεχείς αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου. Και τα τρία αυτά μέτρα δεν προσφέρουν τίποτα, παρά μόνο καθυστερούν τον φοιτητή στην απόκτηση του πτυχίου του.
  • Με την διάρθρωση του οδηγού σπουδών και το περιεχόμενο του. Συγκεκριμένα:

1. Αφαιρούνται μαθήματα που προσφέρουν θετικό υπόβαθρο, όπως Μαθηματική Ανάλυση Ι και ΙΙ, Φυσική, Πιθανότητες και Στατιστική. Επίσης, η Γραμμική Άλγεβρα συγχωνεύεται με το πολύ σημαντικό μάθημα μεν Θεωρία Αριθμών, που όμως θα έπρεπε να διδάσκεται σαν ξεχωριστό.

2. Είμαστε ένα τμήμα που ονομάζεται Επιστήμη και Τεχνολογία Υπολογιστών. Και όμως, δεν αποκτάμε ολοκληρωμένο θεωρητικό υπόβαθρο πάνω στα κυριότερα μοντέλα προγραμματισμού: προστακτικού, συναρτησιακού, λογικού, αντικειμενοστραφούς, παράλληλου και φυσικά ούτε πρακτικές γνώσεις στις αντίστοιχες γλώσσες προγραμματισμού. Στον καινούργιο οδηγό σπουδών διδάσκονται μόνο οι γλώσσες προγραμματισμού
C και Java, η τελευταία σε ένα μόνο μάθημα. Δεν υπάρχει καμία αναφορά σε συναρτησιακό(Lisp,Haskell), λογικό(Prolog) προγραμματισμό καθώς και γλωσσών σεναρίων(Perl,Python,Ruby).

3. Οι κατεύθυνσεις μειώνονται σε δύο εξάμηνα και τα μαθήματα του κορμού μειώνονται σε 5 ανά εξάμηνο. Παράλληλα, παρατηρείτε το παράδοξο φαινόμενο της υπερεξειδίκευσης του κορμού (Αρχιτεκτονική ΙΙ, Υπολογιστική Πολυπλοκότητα, Δίκτυα ΙΙ, Ανάκτηση Πληροφοριών(το οποίο βρίσκεται και στην κατεύθυνση...)), ενώ υπάρχει μια αποδυνάμωση των κατευθύνσεων (η Τεχνολογία Λογισμικού μεταφέρθηκε υποχρεωτικό στην κατεύθυνση, ενώ η Τεχνολογία Λογισμικού ΙΙ και τα Πληροφοριακά Συστήματα αφαιρέθηκαν).

Εμείς, διεκδικούμε έναν ολοκληρωμένο οδηγό σπουδών προσανατολισμένο στις ακαδημαϊκές και γνωστικές ανάγκες των φοιτητών και όχι στις μεταβαλλόμενες οικονομικές δυνατότητες του τμήματος. Έναν οδηγό σπουδών που θα προσεγγίζει διάφορους τομείς της επιστήμης και τεχνολογίας υπολογιστών, θα προσφέρει πλήρη θεωρητικό μαθηματικό και προγραμματιστικό υπόβαθρο, καθώς και όλες τις απαραίτητες γνώσεις που αφορούν την πρακτική εξάσκηση. Τέλος, έναν οδηγό σπουδών απαλλαγμένο από τις μονάδες
ECTS εξασφαλίζοντας ισότιμο πτυχίο για όλους του φοιτητές με ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα.

Γι' αυτό ζητάμε:
  • Να μην παρθεί καμία απόφαση από την Π.Γ.Σ. Για τον οδηγό σπουδών την ερχόμενη Τετάρτη. Αναστολή των διαδικασιών για μετά το Πάσχα, όπου ο διάλογος θα έχει ωριμάσει.
  • Δημιουργία ανοιχτής πενταμελούς επιτροπής φοιτητών, η οποία θα συμμετέχει ενεργά στον σχεδιασμό του οδηγού σπουδών.

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Προεδρικές Εκλογές στο Ε&Τ Τηλεπικοινωνιών

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου διανύει ήδη το 7ο έτος λειτουργίας του. Το ίδιο και το τμήμα μας το οποίο πρωτολειτούργησε το 2002. Από τη πρώτη στιγμή όλοι και όλες περιμέναμε την αυτονόμησή του. Η αυτονόμηση ήρθε παρά την πολύχρονη καθυστέρησή της!
 
Ήρθε για να βοηθήσει και αυτή στη λύση των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το τμήμα Ε&Τ Τηλεπικοινωνιών και οι φοιτητές του. Το πανεπιστήμιο και πιο συγκεκριμένα το τμήμα μας υπο-λειτουργεί... Το εξάμηνο πραγματοποιείται με τρομερές δυσκολίες. Η σοβαρή υποχρηματοδότηση έχει οδηγήσει σε τρομακτική μείωση του οδηγού σπουδών (“κόψιμο” μαθημάτων επιλογής), σε περικοπές μισθών των συμβασιούχων καθηγητών Π.Δ. 407/80 και σε αβεβαιότητα στους συμβασιούχους εργαζόμενους για το μέλλον της εργασίας τους, καθώς και άλλα πολλά “πρωτόγονα” πράγματα για ένα δημόσιο ελληνικό Πανεπιστήμιο. Μπορεί η αυτονόμηση να αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την εύρυθμη λειτουργία του τμήματος, αλλά σίγουρα δεν αποτελεί πανάκεια για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε καθημερινά.

Την Παρασκευή 6/2, όπως είναι προγραμματισμένο, θα διεξαχθούν οι προεδρικές εκλογές, όπου θα κληθούμε όλοι και όλες να ψηφίσουμε τον νέο πρόεδρο και αντιπρόεδρο του τμήματος. Εμείς, σαν Αριστερή Ενότητα, θεωρούμε ότι οι προεδρικές εκλογές μπορούν να βοηθήσουν στον εκδημοκρατισμό του τμήματος και γενικότερα του πανεπιστημίου. Είναι αναυθαίρετο το δικαίωμα των φοιτητών να συμμετέχουν σε μία δημοκρατική διαδικασία εκλογής των προσώπων που θα καταλάβουν καίριες θέσεις στη διοίκηση του τμήματος. 
 
Παρόλα αυτά, δύο μέρες πριν τη διεξαγωγή των εκλογών δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα τα ονόματα των υποψηφίων προέδρων και αντιπροέδρων. Φυσικό επακόλουθο αυτού είναι να μην έχουν γίνει γνωστές οι θέσεις και οι προθέσεις των υποψηφίων για τα σοβαρότατα ζητήματα του τμήματος μας, καθώς και η στάση που θα κρατήσουν απέναντι στη εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων της κυβέρνησης της ΝΔ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, όπως ο νόμος – πλαίσιο, ο εσωτερικός κανονισμός και ο νόμος για την αξιολόγηση. Όταν δεν έχουν γίνει αυτά, με ποια κριτήρια καλούμαστε να αποφασίσουμε; 
 
Σ'αυτή τη κατάσταση το πρέπον για μας θα ήταν η αναβολή της εκλογικής διαδικασίας για ένα χρονικό διάστημα ικανό να γίνει ο απαραίτητος διάλογος πάνω στις θέσεις των υποψηφίων έτσι ώστε οι φοιτητές να σχηματίσουν ξεκάθαρη άποψη. Κάτι τέτοιο όμως δείχνει αδύνατο καθώς έχει προηγηθεί η προκύρηξη των εκλογών. Σ'αυτή τη φάση, λοιπόν, καλούμε τους υποψηφίους να δείξουν την ελάχιστη σοβαρότητα και να ανακοινώσουν τις υποψηφιότητές τους εκθέτοντας ξεκάθαρα τις θέσεις και τις δεσμεύσεις τους. Καλούμε, επίσης, να κάνουν την αυτοκριτική τους για τη μέχρι τώρα προβληματική τους στάση.
 

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Ακτιβισμός κατά την διάρκεια της ορκομωσίας



Κείμενο το οποίο μοιράστηκε στους παρευρισκομένους:


Το πρώτο που θέλουμε να κάνουμε σε αυτό το κείμενο είναι να συγχαρούμε όλους του πτυχιούχους φοιτητές και τις οικογένειές τους που τόσα χρόνια μόχθησαν, στερήθηκαν και αγωνίστηκαν σκληρά να κατακτήσουν το πτυχίο τους και να ανοίξουν ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή τους. Τα συγχαρητήρια μας λοιπόν και καλή σταδιοδρομία σε αυτή την νέα προσπάθεια σας για εργασιακή καταξίωση που όλοι οι κυβερνώντες φρόντισαν να το στρώσουν όχι με ροδοπέταλα, όπως θα όφειλαν απέναντι στη νεολαία, αλλά με μεγαλύτερες στερήσεις και δυσκολίες και από τα φοιτητικά σας χρόνια… Συγχαρητήρια...

Το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Πα.Πελ) διανύει αισίως το 7ο έτος λειτουργίας του... Όλοι μας θα περιμέναμε ως φυσικό επόμενο, μετά τις πρώτες δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε, ότι πλέον θα ήταν σε θέση να έχει λήξει βασικά ζητήματα για την φοιτητική - και όχι μόνο- κοινότητα... Αντί αυτού, αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κανείς δια γυμνού οφθαλμού είναι η δημιουργία νέων προβλημάτων και όξυνση όλων αυτών που ήδη αντιμετωπίζαμε τόσα χρόνια.

Δυστυχώς, από την πλευρά μας αναγκαζόμαστε να κάνουμε αυτή την παρέμβαση μια τέτοια μέρα, γιατί η μοναδική περίπτωση να βρούμε κάποιους από τους υπεύθυνους είναι μόνο στις φιέστες και στις γιορτές που στήνει κάθε τόσο η Διοικούσα Επιτροπή του πανεπιστημίου μας (μιας και κανείς ποτέ τους δεν αξιώθηκε να έρθει έστω και μία μέρα στο πανεπιστήμιο). Επίσης επιλέξαμε αυτή την μέρα να μάθουν όλοι οι πραγματικοί ενδιαφερόμενοι (γονείς, φοιτητές, καθηγητές, εργαζόμενοι, πολίτες της Τρίπολης) κάποια πράγματα για το πανεπιστήμιο. Όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης, που φυσικά δεν είναι λίγοι, δηλαδή όλες οι κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων, το Υπουργείο Παιδείας, βουλευτές του νομού, η διορισμένη από το ΥΠΕΠΘ Διοικούσα Επιτροπή, αλλά φυσικά και οι τοπικοί φορείς της περιοχής όπως περιφερειάρχης, νομαρχία και δήμος, φέρουν σημαντικό κομμάτι ευθύνης γιατί με κινήσεις που άλλες φορές ήταν επιτηδευμένες και άλλες, δυστυχώς, αποτέλεσμα της απλής και κραυγαλέας αδιαφορίας τους, έχουν φέρει το ΠαΠελ σε μία κρίσιμη κατάσταση.

Αναλυτικότερα, η διορισμένη από την εκάστοτε κυβέρνηση Διοικούσα Επιτροπή (Δ.Ε.), ενώ σαν στόχο θα έπρεπε να έχει τη δυνατόν συντομότερη αυτονόμηση του πανεπιστημίου αλλά και την επίλυση βασικών λειτουργιών ενός πανεπιστημίου (π.χ. σίτιση, στέγαση, ενίσχυση φοιτητών, αξιοκρατική και μόνιμη πρόσληψη καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, κτήρια κ.α.), το μόνο της άγχος είναι η καλύτερη εφαρμογή κάθε νόμου της σημερινής κυβέρνησης για το χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (νόμων που έχουν καταδικαστεί από τον φοιτητικό κίνημα, από την ΠΟΣΔΕΠ , την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και την συνείδηση του κόσμου) σε μία κατεύθυνση υποβάθμισης και κατάργησης της δημόσιας εκπαίδευσης, νόμοι που απορρέουν από τις ίδιες πολιτικές που έχουν φέρει το πανεπιστήμιό μας σε αδιέξοδο, που έχουν φυσικά σαν αρχή την υποχρηματοδότηση του πανεπιστημίου μας και στόχο την πλήρη ιδιωτικοποίησή του.

Οι βουλευτές του νομού, με πρώτο τον υφυπουργό Παιδείας κ. Λυκουρέτζο (ο οποίος παρεμπίπτοντος δεν γνώριζε καν πόσα τμήματα έχει το πανεπιστήμιο στην Τρίπολη (!!!) σε μία συνάντηση που είχε ο φοιτητικός σύλλογος μαζί του - μία συνάντηση που την κυνηγούσαμε καθημερινά για ένα μήνα και που φυσικά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα), βλέπουν το ΠαΠελ σαν έναν ακόμα τρόπο να προβληθούν στις τηλεοράσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πάντα για ψηφοθηρικούς λόγους και όχι για να λύσουν κάποιο πρόβλημα. Χρησιμοποιούν το πανεπιστήμιο για διάφορες «διευκολύνσεις» ψηφοφόρων τους, για τις δημόσιες σχέσεις τους (όπως π.χ. το διορισμό του εφοπλιστή Κωνσταντακόπουλου στη Δ.Ε.) και ποτέ για να το βοηθήσουν στις ανάγκες που έχει.. Και πως θα μπορούσαν άλλωστε, όταν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι και τα κόμματα στα οποία ανήκουν, που με τις πολιτικές τους έχουν φέρει σε αυτή την δύσκολη θέση και το ΠαΠελ αλλά και όλα τα πανεπιστήμια της χώρας.

Και αν από διορισμένους ανθρώπους, όπως αυτοί τις Διοικούσας Επιτροπής και από βουλευτές που χρησιμοποιούν το πανεπιστήμιο σαν μέσο προβολής ήταν κάτι που το έχουμε ξαναδεί σε διάφορες άλλες εκφάνσεις της κοινωνίας μας, μεγάλο σκεπτικισμό μας δημιουργεί η στάση των τοπικών φορέων της πόλης και του νομού... Ο νυν δήμαρχος κ.Κοτσιάνης όπως και ο πρώην δήμαρχος της Τρίπολης, ποτέ μα ποτέ δεν συναντήθηκαν με πρωτοβουλία δικιά τους για διάφορα ζητήματα του πανεπιστημίου με τους φοιτητικούς συλλόγους (όπως π.χ. ο επικίνδυνος και μη πεζοδρομημένος δρόμος προς το πανεπιστήμιο, η διάθεση χώρων για την διευκόλυνση διαφόρων δραστηριοτήτων του πανεπιστημίου, την βοήθεια που θα μπορούσε να παρέχει ο δήμος με την μεταφορά των φοιτητών, την διευκόλυνση φοιτητών -φιλοξενούμενων στην τελική σε αυτή την πόλη- σε διάφορους τομείς της καθημερινότητάς τους). Ειδικά ο πρώην δήμαρχος κ.Σωτηρόπουλος θα μας μείνει αξέχαστος όταν σε συναντήσεις μας –πάλι με δική μας πρωτοβουλία- για να του παραθέσουμε τα παραπάνω μας απαντούσε ότι «…η πόλη πληρώνει το τίμημα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του πανεπιστημίου…» και ότι «…καλύτερα θα ήταν ο στρατός να είχε δώσει τα οικόπεδα ανέγερσης των νέων κτηρίων του ΠαΠελ σε βοσκούς να βοσκούν τα πρόβατά τους…»!!! Τα ίδια φυσικά ισχύουν για την νομαρχία και την περιφέρεια Πελοποννήσου…

Δυστυχώς αυτές είναι οι πικρές αλήθειες για το ΠαΠελ... και ακόμη χειρότερα! Δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν κανείς φοιτητής δεν γνωρίζει τα πρόσωπα των περισσοτέρων της Δ.Ε, των βουλευτών και των τοπικών αρχόντων… Δεν είναι τυχαίο γιατί ποτέ κανείς τους δεν ήρθε μια μέρα στο πανεπιστήμιο, να ρωτήσει πως μπορούν και γίνονται μαθήματα όταν δεν υπάρχουν λεφτά για καθηγητές, πως μπορούν καθηγητές που αμείβονται μέχρι και με 57€ το μήνα να κάνουν καλά τη δουλεία τους, πως μπορούν οι εργαζόμενοι του πανεπιστημίου να εργαστούν όταν είναι οι ίδιοι όμηροι κάθε κυβέρνησης και δέχονται απειλές για την ανανέωση της σύμβασης εργασίας τους, γιατί ποτέ κανείς τους δεν έφαγε από την σίτιση που τρώνε καθημερινά οι φοιτητές, κανείς τους δεν ενδιαφέρθηκε γενικότερα ούτε για την εκπαίδευση ούτε για το ΠαΠελ...